Πίσω από τη τζαμαρία

Πίσω από τη τζαμαρία

Στο Μπαλκόνι

Μπαλκόνι Σπιτιού (Βεράντα)

Behind the glass panel

At the Balcony

Στο Μπαλκόνι 🌺🌺🌺

Έξω από τη τζαμαρία είμαστε εμείς - Μέσα από τη τζαμαρία - πάλι το ίδιο, εμείς

Ήταν νωρίς το βράδυ είχα τελειώσει με κάτι δουλειές στο κέντρο της Γλυφάδας και κάθισα για ένα σνακ με καφέ στο ζαχαροπλαστείο-καφέ-φούρνο του κέντρου της Μεταξά. Ήταν οι μέρες που το τσουχτερό κρύο του τέλους Γενάρη είχε αρχίσει κάπως να υποχωρεί ωστόσο ήταν έντονα αισθητό ακόμη. Αγόρασα ένα ωραίο ψωμί - μπαγκέτα γεμιστό με μανιτάρια και μπήκα μέσα στο χώρο να καθίσω λίγο - να ξαποστάσω που λέμε. Ήταν πολύ ευχάριστα για μια φορά ακόμη.

Το κέντρο ήταν γνωστό σε μένα, είχα πάει με τη φίλη μου Πάκη κάποιες φορές και μόνη μου επίσης να πάρω έναν καφέ τον συνήθη καπουτσίνο μέτριος με μαύρη ζάχαρη σοκολάτα πασπάλισμα. Αυτή τη φορά δεν είχε κόσμο τα καθίσματα στο βάθος ήταν ελεύθερα κάτω από μια σόμπα που άναβε. Είχε μια ωραία ζέστη σα να βρισκόσουν σε εσωτερική αίθουσα μαγαζιού.

Μεταξά και Δούσμανη γωνία - στο γνωστό καφέ... Le Goût

Κοίταζα έξω απλώς χωρίς να σκέφτομαι τίποτα ούτε κινητό, ούτε βιβλίο, ούτε κάποια σημείωση στη τσάντα. Ο κόσμος δεν φαινόταν έξω που περνούσε, μέσα μιλούσαν χαμηλόφωνα, μια ησυχία και τάξη σαν ένα προστατευμένο λιμάνι στο τσουχτερό κρύο της νύχτας που είχε απλώσει τα φτερά της ολούθε μη μπορώντας ωστόσο να διασπάσει τις φωτεινές προθήκες των καταστημάτων στη σειρά. Οι λάμψεις από το φως στο δρόμο ήταν απόμακρες αλλά σε άγγιζαν με τη ζεστή τους θαλπωρή. Μια ησυχία μέσα στη νύχτα ενός δρόμου στην καρδιά της Γλυφάδας.

Σα να βρισκόσουν σ' ένα καφέ στο κέντρο της Αθήνας ειδικά στο Κολωνάκι με τα ωραία ζαχαροπλαστεία και τα μαγαζιά αλλά χωρίς φασαρία, χωρίς τη κίνηση των αυτοκινήτων στο δρόμο. Στο νου μου ένα τραγούδι που εξυμνεί την ομορφιά αυτού που περιμένεις και ξέρεις κατά βάθος πως δεν πρόκειται να έρθει απλά μια απαντοχή για κάτι ωραίο καθώς η κίνηση της οδού με τους αραιούς περιπατητές αυτή των ώρα, ξετυλιγόταν στα μάτια σου.

Αυτό το ωραίο εξυμνεί η μουσική (στη γωνία του δρόμου κάποιος ξένος έπαιζε και τραγουδούσε ένα ωραίο τραγούδι), το διάβασμα, η γεύση (στη νύχτα αυτή ήταν τα μανιτάρια) από τα κράνα και τα μούρα (στίχοι στο παλιό ρωσικό τραγούδι Καλίνκα) που μου διηγόταν η Ξένια, όταν πήγαιναν μικρές με την αδελφή της να κόψουν "ψωμάκια" - ήταν τα κράνα τόσο μεγάλα και αφράτα που τους φαίνονταν σαν ψωμάκια - όμορφα κοκκινωπά ψωμάκια.

Kalinka - Malinka (1860 - Tsar's Era) composer Ivan Larionov

Kalinka - Morandi 2018 ...with Ferrari car! 💙💙💙