Glyfada - Beautiful city

Απάνεμο λιμάνι Προς Νότια Θέα - Όμιλος Βουλιαγμένης Όμιλος Βουλιαγμένης - Προβλήτα Windless port Ωραίο ήταν το απόγευμα ο ήλιος έδυε σκορπώντας χρυσο-κόκκινες πινελιές στον ουρανό. Η βόλτα στον πεζόδρομο προμηνυόταν πολύ ευχάριστη καθώς η ησυχία που επικρατούσε στη Φύση διαπερνούσε τους ανθρώπους, την αραιή κίνηση του δρόμου, πες πως ήταν οι αργοί ρυθμοί της νύχτας που είχε αρχίσει να πέφτει, μια θαλπωρή που γέμιζε τον αέρα καθώς υπήρχε πλήρης άπνοια. Ήταν κάτι σαν Αλκυονίδες μέρες μέσα στην αρχή του Φλεβάρη. Φεβρουάριος... ένας μήνας που είχε ξεκινήσει με μεγάλη καλοκαιρία, με το θερμόμετρο να αγγίζει τους 20 βαθμούς. Στο καφέ επικρατούσε και 'κει ησυχία, ηρεμία, με το αποτυπωμένο χαμόγελο στην είσοδο των σερβιτόρων να αντανακλά μια έμφυτη ευγένεια. Ζέστη, μέσα στην ωραία διακοσμημένη αίθουσα, η μουσική απαλή και μοντέρνα - υπόκρουση στις φράσεις στη συζήτηση για θέματα γενικού ενδιαφέροντος - που καθώς τα έλεγες, σε αφορούσαν άμεσα - για το πως πέρασες στο τάδε μέρος, τι έφαγες,

Πίσω από τη τζαμαρία Στο Μπαλκόνι Behind the glass panel Έξω από τη τζαμαρία είμαστε εμείς - Μέσα από τη τζαμαρία - πάλι το ίδιο, εμείς Ήταν νωρίς το βράδυ είχα τελειώσει με κάτι δουλειές στο κέντρο της Γλυφάδας και κάθισα για ένα σνακ με καφέ στο ζαχαροπλαστείο-καφέ-φούρνο του κέντρου της Μεταξά. Ήταν οι μέρες που το τσουχτερό κρύο του τέλους Γενάρη είχε αρχίσει κάπως να υποχωρεί ωστόσο ήταν έντονα αισθητό ακόμη. Αγόρασα ένα ωραίο ψωμί - μπαγκέτα γεμιστό με μανιτάρια και μπήκα μέσα στο χώρο να καθίσω λίγο - να ξαποστάσω που λέμε. Ήταν πολύ ευχάριστα για μια φορά ακόμη. Το κέντρο ήταν γνωστό σε μένα, είχα πάει με τη φίλη μου Πάκη κάποιες φορές και μόνη μου επίσης να πάρω έναν καφέ τον συνήθη καπουτσίνο μέτριος με μαύρη ζάχαρη σοκολάτα πασπάλισμα. Αυτή τη φορά δεν είχε κόσμο τα καθίσματα στο βάθος ήταν ελεύθερα κάτω από μια σόμπα που άναβε. Είχε μια ωραία ζέστη σα να βρισκόσουν σε εσωτερική αίθουσα μαγαζιού. Μεταξά και Δούσμανη γωνία - στο γνωστό καφέ... Κοίταζα έξω απλώς χωρίς να σκέφτ