Φεγγάρι του Ιούνη

Μαγικός Ιούνης

Πανσέληνος Ιουνίου - Στροφή Βούλας πίσω προς Γλυφάδα

Είχα βγει για καφέ στη Βούλα - στο συνηθισμένο στέκι. Φυτά σε ωραίες ζαρντινιέρες, πεύκα, παιώνιες σε γλαστράκι πάνω στα τραπεζάκια. Ο ήλιος είχε αρχίσει την φθίνουσα πορεία του προς τη δύση όμως είχε ακόμη ακτίνες που διαπερνούσαν τα φυλλώματα, αντανακλώντας τα χρώματα των αυτοκινήτων που περνούσαν από μπροστά...

Ένας καφές, νερό με παγάκια - είχε βρέξει προ ολίγου και η λακούβα από το μικρό φρεάτιο ήταν γεμάτη νερό καθώς κοίταζα την καρέκλα στρίβοντας τη λίγο. Απέναντι ήταν πιο δροσερά και άλλαξα κάθισμα. Ο καφές ήταν καπουτσίνο ζεστός ως συνήθως. Η ελαφριά στρώση κανέλας του προσέδιδε μια άλλη υπόσταση - πιο εξωτική ναι ακριβώς έτσι είναι πως ο εξωτισμός, η φαντασία έχει λείψει πια τελείως... ποιος πιστεύει σε νεράιδες, σε πνεύματα του νερού όμως κάποτε διάβαζαν τέτοια βιβλία...

Ο Ιούνιος δεν πρέπει να μπερδεύεται με το λατινικό Janus που είναι ο Γενάρης. Πολλά πράγματα δεν πρέπει να μπερδεύονται. Τώρα υπήρχε η συγκεκριμένη στιγμή, κάτω από τα δένδρα της λεωφόρου Βασιλέως Παύλου που δεν πρέπει να μπερδεύεται με την οδό Διαδόχου Παύλου της Γλυφάδας. Έπρεπε κανείς να μείνει με τη στιγμή. Τι υπήρχε γύρω, ποιοί ήταν γύρω, ποιοί περνούσαν... γύρω και απέναντι στα εστιατόρια και τα καφέ, ο κόσμος ήταν αρκετός, απολάμβανε ένα ακόμη ήσυχο απομεσήμερο προς βράδυ...

Στο γυρισμό φάνηκε το φεγγάρι: η πανσέληνος του Ιουνίου! Έφθανε χαμηλά, θα άγγιζε λες τη γκρίζα άσφαλτο με τα αυτοκίνητα που τη διάβαιναν... Στη στροφή για την επιστροφή στο σπίτι, φάνηκε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια, σε άφηνε έκθαμβο: φωτεινό, με ροζ ανταύγειες κάλυπτε τον ουρανό, ένας άρχοντας του ουρανού και της γης γύρω από την οποία περιστρεφόταν και τώρα φαινόταν τόσο κοντά μας. Η πεμπτουσία της μεγαλοπρέπειας μια φωτεινή παρουσία άγνωστη συνάμα τόσο γνωστή.

In the Summertime - Mungo Jerry 1970