Άσπρο χρώμα
 |
| Σταυρωτό Μακρύ Σακάκι |
Το άσπρο χρώμα παραπέμπει σ' ένα ήπιο κλίμα που έρχεται χωρίς βαρυχειμωνιά - ιδανικό για βόλτες στη πόλη, για συναντήσεις με φίλους ή και γνωστούς με τους οποίους έχεις χαθεί... Το άσπρο χρώμα είναι το χρώμα του χιονιού, των εκδρομών σε όμορφα παραθαλάσσια μέρη δες Ναύπλιο, Άστρος, Τολό, Λεωνίδιο. Το άσπρο χρώμα καθώς είναι ουδέτερο παραπέμπει σε μια αποστασιοποιημένη - μη εμπλεκομένου στα πράγματα, παρατηρητή αλλά και ακροατή. Τα κρίνα που σκορπούν το έντονο άρωμα τους, οι μαργαρίτες, τα λευκά μαργαριτάρια, οι άσπρες λεπτεπίλεπτες ορχιδέες, οι λευκές δαντέλες από τις κουρτίνες μέσα από τις οποίες φιλτράρεται ένα απαλό φως...
Η μητέρα μου είχε ένα ωραίο άσπρο δερμάτινο σακάκι αγορασμένο στη Θεσ/κη όταν πήγε κι έμεινε κάποιες μέρες με την αδελφή της και το έφερε στην επιστροφή της μαζί με το τσανα-καλέ πράσινο - χαμένο τώρα βάζο, τον τσεβρέ κι αυτός χαμένος. Το σακάκι - τώρα ξεχασμένο στη ντουλάπα, το φόρεσε κάμποσες φορές μετά δεν της πολυάρεσε. Τότε της είχαμε πει βέβαια "μα χειμώνα καιρό πως θα φοράς το άσπρο που είναι χρώμα καλοκαιρινό" κι αυτό μάλλον την έκανε να μη το φοράει.
Άσπρο είναι και το γάλα, το γιαούρτι, η κρέμα λεμόνι με μπόλικα αμύγδαλα απο πάνω - κρέμα που μπαίνει στο ωραίο γλυκό lemon pie αγορασμένο από την Καραγιώργη Σερβίας - ζαχαροπλαστείο που δεν υπάρχει πια, γλυκό που άρεσε και στον Κ. Α. και το έτρωγε κάθε μεσημέρι σερβιρισμένο στο άσπρο τραπεζομάνδηλο στη τραπεζαρία με τα πόδια λιονταριού, το ηλιοφωτισμένο παράθυρο με τις άσπρες κουρτίνες - πράγματα που δεν υπάρχουν πια, που έφυγαν μαζί του.
Άσπρο κεντητό θα 'ναι το τραπεζομάνδηλο μ' ένα ωραίο κόκκνο κερί να καίει και τα άσπρα πορσελάνινα σερβίτσια με την λουλουδιαστή μπορντούρα - που πάντα θα παραπέμπουν σε δείπνο εορταστικό, σε μέρα γιορτινή. Άσπρο είναι το χιόνι σε λιόλουστη πλαγιά βουνού. Το άσπρο τελικά είναι το χρώμα μου.
