Chocolat

Πάλι στην οδό Ζησιμοπούλου βρισκόμαστε. Παραγγέλουμε τον καφέ μας - η ώρα είναι απογευματινή, παραγγέλουμε capuccino decaf. Η αϋπνία φόβος γαρ. Τα ωραία πορτοκαλί φώτα έχουν ανάψει και να σε λίγο ανάβουν και τα κεράκια σε ασορτί βαζάκι. Τα πουλιά στους ευκαλύπτους δεν σταματάνε να κελαηδούν σε μια ατμόσφαιρα απόλυτης άπνοιας. Το βράδυ σε λίγη ώρα θ' αρχίσει να πέφτει.

Στο καφέ έχουν ανάψει κανα δυο υπαίθριες σόμπες η ατμόσφαιρα επιτρέπει την άνετη παραμονή στα υπαίθρια τραπεζάκια με τους μπαμπού καναπέδες. Ο κόσμος είναι πολύ οικείος το ίδιο και οι άνθρωποι που εξυπηρετούν τον κόσμο. Οι περισσότεροι (γυναίκες) κρατούν πακέτα από τα ψώνια στα γύρω κομψά μαγαζιά ένδυσης. Μιλούν χαμηλόφωνα μεταξύ τους, τα τραπεζάκια είναι σε σωστή απόσταση και δεν ενοχλείσαι από τον διπλανό αν και βρίσκονται σχετικά κοντά (σημαίνει πως είναι όλα σωστά μελετημένα).
Καθόμαστε αναπαυτικά στα πορτοκαλί μαξιλάρια προς τη μια άκρη κι έτσι έχουμε πλήρη εποπτεία του χώρου. Τα φώτα δίνουν μια εξωτική γοητεία Άπω Ανατολής στον υπαίθριο χώρο του καφέ - που είναι πλήρες αυτή την ώρα. Τα πιάτα με τις σαλάτες συνήθως πηγαινοέρχονται. Κάτι μεγάλα άσπρα πιάτα με άφθονη σαλάτα. Κάποιοι έχουν πάρει κάποιο ποτό σερβιρισμένο σ' ένα ψηλό ποτήρι.

Η Σ. διηγείται τα νέα της - μεταξύ άλλων αναφέρεται και στο 18 - ένα εστιατόριο στην οδό Μαρασλή. Πω πω δεν θυμάμαι τη βραδιά που είχαμε πάει μαζί... "Εκεί δις τουλάχιστον της εβδομάδος τρώει ο Καραμανλής με τον Αγγέλου παρέα, μου είπε η Μ."
Θυμάμαι τότε που είχαμε πάει με την Ε. η οποία δεν πρόκειται να ξαναπάει εκεί... Κάποτε έμενε και στη Γλυφάδα, στην οδό Οινόης...

Πάνε πια τώρα αυτά,- περασμένα. Τώρα η στιγμή μας έχει οδηγήσει στο Chocolat - μια ιδιαίτερα ευχάριστη πρόταση για να περάσεις το απόγευμα ή τη βραδιά σου εκεί.