Θέατρο Μελίνα Μερκούρη - Ομιλία

Υπάρχει άλλος δρόμος; - 18 Συνεντεύξεις

Για όσους θέλουν να ενημερωθούν για την οικονομική πολιτική του Πασόκ μπορούν τη Δευτέρα 28 τρέχοντος στις 7:30 να παρακολουθήσουν την ομιλία της Κας Λούκας Κατσέλη Αρσένη στο κινηματοθέατρο Μελίνα Μερκούρη (Ανατολικής Ρωμυλίας 123, Άνω Γλυφάδα - Τερψιθέα τηλ. 210 9620117)
Ερωτήσεις θα μπορούν να τεθούν υποθέτουμε...

Σχετικά με το βιβλίο "Υπάρχει άλλος δρόμος"

Ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του Μονόδρομου και του κυρίαρχου υποδείγματος στην άσκηση οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη και στην Ελλάδα;

📰
Έκδοση efsyn

Το κυρίαρχο καπιταλιστικό υπόδειγμα του σήμερα είναι κορπορατιστικό και όχι νεοφιλελεύθερο. Ως αποτέλεσμα της άναρχης και αρρύθμιστης παγκοσμιοποίησης των τελευταίων δεκαετιών και της άκριτης φιλελευθεροποίησης των αγορών προϊόντων, υπηρεσιών και κεφαλαίου, ένας σχετικά μικρός αριθμός διεθνών επιχειρηματικών ομίλων έχουν αποκτήσει μεγάλα μερίδια των αγορών, έχουν δημιουργήσει σχετικά κλειστές παγκόσμιες αλυσίδες αξίας, ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγών και ασκούν πολιτική επιρροή και δύναμη σε ολοένα πιο αδύνατες κυβερνήσεις. Στον τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό τομέα, στη φαρμακοβιομηχανία, στους σύγχρονους τεχνολογικούς κλάδους, στον κλάδο της ενέργειας κλπ, ελάχιστοι πολυεθνικοί όμιλοι ελέγχουν την αγορά και ποδηγετούν τις εξελίξεις, αναπτύσσοντας συχνά μεταξύ τους αθέμιτες, ολιγοπωλιακές και αδιαφανείς πρακτικές.

Βασική επιδίωξη τους αποτελεί η διεύρυνση κερδών μέσω ιδιωτικοποίησης ολοένα και περισσότερων δραστηριοτήτων, ακύρωσης τυχόν ρυθμιστικών παρεμβάσεων των κρατών, αποδυνάμωσης της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων, πρόκλησης τεχνητής ζήτησης για τα προϊόντα του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιούνται (πχ εμβόλια), απομείωσης της αξίας περιουσιακών στοιχείων πχ ακινήτων, γής ή φυσικών πόρων πχ λιγνίτη ή νικελίου ώστε να εξαγορασθούν ή αντικατασταθούν όσο το δυνατόν φθηνότερα και αύξησης τιμών και περιθωρίων κέρδους…

Αποτέλεσμα της επικυριαρχίας αυτού του κορπορατίστικου καπιταλιστικού μοντέλου και της αντίστοιχης δραματικής εξασθένισης της διαπραγματευτικής ισχύος των εθνικών κρατών και των κοινωνικών φορέων, αποτελούν :

• η αύξηση των ανισοτήτων
• η δραματική χειροτέρευση των συνθηκών διαβίωσης ευρύτατων μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων κυρίως στις εισοδηματικά αναπτυγμένες χώρες
• η διάρρηξη του σταθερού κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων που αποτελούσε πυλώνα σταθερότητας και πυλώνα της σοσιαλοδημοκρατίας μεταπολεμικά
• η αύξηση της ανασφάλειας ̶και κυρίως
• η κρίση εμπιστοσύνης από πλατιά λαϊκά στρώματα προς το υπάρχον πολιτικό σύστημα με αποτέλεσμα την απονομιμοποίηση στα μάτια των ψηφοφόρων βασικών δημοκρατικών θεσμών

👉 Συνέντευξη εδώ

Από την παρουσίαση του βιβλίου